Gecenin Körü Ne Arıyorum Ben Burada...

Kitap okumam gerekirken kaçamak yaparak bloga koştuğum gecenin kör saatinden herkese merhaba!

Hani keyfimde pek yerinde. Hem de uzun zamandır olmadığı kadar. O yüzden bir iki satır karalamak istedim. (Inanmayın. Muhtemelen destan yazacağım)

Öyle yüzlerce takip edenim yoktur. Ama blogger takip listenize düştüğünde bile gözünüze çarpıyordur ki öyle çok sık sitemkar yazılar yazmam. Yani zaten kitap yorumlarımda iyice giydiriyorum abartmaya gerek yok. Dolayısıyla her zaman sıkıntılı durumlar birikip duruyor.

Her zaman derken abartmıyorum. Hani illa her gün can sıkıcı şeyler oluyor. Bazısı minik bazısı devasa. Eminim hepinize oluyordur.

Böyle gününüzün içine içine eden cinsinden.

Anlayacağınız bu yazı onun üstüne. İlginizi çekmiyorsa baştan uyarayım dedim.

Gece gece nereden aklıma geldi bilmiyorum (Biliyorum da çaktırmıyoruz lütfen) yine bazı şeyler aklıma geldi. Eh soğudu konu ama geç olsun güç olmasın değil mi? Bende kusur kalmadan yazayım :D

Yazması da çok zor ya nereden başlayacağımı bilemedim birden. Heh ne diyordum. Eleştiriler. Demiyordum tamam ama yukarıda değindim dolaylı da olsa.

Son zamanlarda durum öyle komik oldu ki bir şeye bir duruma eleştiri yapmak suç sayılır oldu. Neden anlamıyorum da.

Mesela ben ne kadar eleştirel gözüksem de aslında sevmediklerim ve sevdiklerim neredeyse eşittir biliyor musunuz? Peki sizce neden daha çok eleştirilerim ön plana çıkıyor. Kaba tabirimi bağışlayın ama insanlara batıyor. Ciddiyim. Eleştirinin her türlüsü batıyor. A'ya A diyemez hale geldi sanki biraz durum. Kendim için değil genel olarak diyorum bunu.

Tabi ki eleştiri aslında herkesi demoralize eder. Kimsenin gelin beni eleştirin diye bekleyeceğini sanmam. Ama hımm nasıl desem bazıları gerçekten kaldıramıyor. Vay canına!

Tur da olduğumu biliyorsunuz değil mi? Son dönemlerde sıkça turumuz oldu biliyorsunuzdur tabi ki. Heh işte oralarda resim çalışmalarının çoğunu ben yapıyorum. Ama bu cidden sevdiğim bir şey. Resimlerle oynamak, mixlemek, oradan almak buradan kırpmak o kadar zevkli ki! Ama o çalışma bitince birilerine göstermem de lazım. Ve her zaman ne yazarım biliyor musunuz? Görüş, öneri, istek ve önerilerinize açığım. Bazen tam 12den vururum kimsecikler bir şey demez. Ancak bazen resmi baştan yaptığım bile olur. (Ki şu an niye bencillik yaptım bilemiyorum terbiyesiz ben, biz de tüm çalışmalar ortaktır. Ama ben kişisel olarakta ilgilenirim tasarım işiyle) Eleştiri de gelir ama kızmam, kızamam. Çünkü kızçelerimin önerleri ve eleştirileri sayesinde o kadar ilerleme kaydettiğimi düşünüyorum ki beni mutlu ediyor bu.

Laf kalabalığı yaptım değil mi? Tamam bağlıyorum. Bunu yazmamın sebebi ise şu ki eleştiriye katlanamaz bir milletiz biz. Hele kitaplar söz konusuysa. Fanlığımız falan ortaya çıkıyor sanırım. Hayır falanca kişi daha ne dediğimi anlamamış geliyor bunu niye böyle yazdın diyor mesela. Yani eleştireni eleştirmeye bile bayılıyoruz ama eleştiri sevmiyoruz. Off ironin dibi  :D

Birde bazen gruplarda oluyor bu. Hem RKBT hem de Yorumcu Kızlar olarak eleştiri alabiliriz. Bunu her zaman beraberce sırtlarız ama bazen durup düşünüyorum. Acaba... acaba bu kişi sadece birinden bahsediyor olabilir mi? Mesela benden. Çünkü iyilere ortak etmek, kötüleri üstüme almak gibi bir huyum var. İşte o zamanda diyorum ki insanlar bunu hiç mi düşünmüyor?

Mesela Blue diye bir grup vardı çok önceleri. Onu çok severdim. Ama aslında ben Duncan hayranıydım. Gruba atfediyordum onu. Belki o ayrılsa hiç sevmeyecektim. Eh bu da benzer oldu değil mi? Bence oldu, oldu. Bazen (bu ben de olabilirim) kişiler çok antipatik gelir ve eleştiriye sebebiyet verir. Eh o zamanda o kişi kendini düzeleteceğine geri kalanları olumsuzluğuna ortak eder. Sanıyorum tek başına eleştirilmekten hoşlanmıyor insanlar. Sonu ne peki? İstenmeyen durumlar.

Gerçekten istenmeyen durumlar!

Hani diyorum. Belki hemen celallenmek yerine bir durup düşünsek. Eleştiri kaldıramadığımız kadar hemen kızmakta da üstümüze yok bence kabul edelim. Ben ediyorum. Off ne kötü bir huy o. Ama nasıl sinirleniyorum var ya. Günışığım, hayatımı daha da yaşanılır hale getiren kızçelerim olmasa ne yapardım cidden bilmiyorum. Ablamdan sonra sevdiğim istisnasız, kızlarım vardır. 

Bu arada bir parantez açabilir miyim? Zaten yazdım da yazdım birkaç satırdan zarar gelmez değil mi? Kızlara sormadan yazdım bunu görünce kızmasalar bari. Kızmazsınız değil mi kız? Bana kıyamazsınız bence :P İşte onlarla öyle diyalogumuz var ki, bir tur grubunu aşalı çok oldu. Hani eminim herkesin durumu buna benziyordur. Zaten iyi anlaşamadığın insanla bir turda ne işin var ki değil mi? Ama benim kızçelerim cidden başka. Bıraksalar 24 saat konuşuruz, herşey -ama herşey- üstüne konuşabileceğim, sevincimizi üzüntümüzü koşarak gelip paylaştığımız bir grubuz. İşte onlar sağolsunlar her zaman ilaç gibi gelirler ve ben iyi olurum. 

İnsanların hayatında bu tarz kişilere cidden ihtiyaç var. O zaman belki istenmeyen durumlar yaşanmaz. Birbirini destekleyen ve yol gösteren insanlar. 

Tamam biraz övgü yazısına döndü bu konuya dönüyorum. 

Birlikte aktivite yapmayı çok sevdiğimizden turlarımızda çok sık oluyor bu ara. Hele ben bir şey yapmadan duramıyorum ya. Sürekli bir şeylerle meşgul olmam lazım. Can sıkıntısına o kitapları kaç kere indirip bindirdim bilseniz. Ehh tur da bizi oyalıyor. Off nasıl saatlerce konuşuyoruz bilemezsiniz. Hani açık kalp ameliyatı yapsak o kadar uzun sürmez. 

Ama! İşte burada bir ama var. Bu demek değildir ki biz 3-5 liranın hesabını yapıyoruz. Nazarlara gelecek diye korkumdan sayısını söyleyemediğim onca kitabı tur sayesinde yapmış değilim. Kızlar da öyle. Biz ki bir indirim görüp hemen haber veren, D&R'a gittiğimizde istediğiniz var mı diyen insanlarız. (Bu arada o D&R'a ne paralar bayıldım be evlat acısı gibi. Hayır açgözlü olsam afedersiniz ama orası sayemizde kalkınmazdı!)

Bunu neye bağlayacağım biliyor musunuz? Birilerine laf sokağım derdine düşerken komik duruma düşmeyin lütfen! Keşke gelipte bizi ziyaret etseniz. Ah bir görseniz yer yokluğundan ya kitaplar ya sen durumuna geldiğimizi. (Tamam be bu benim. Ama böyle 10 kişi sayarım ki size eminim.) 

Ve bu kısımlar övünmek için değil. Hiçbir zaman kitaplık resmi ekleyemeyen biri olarak artık belirtme gereği duydum. (Yapanlara çok imreniyorum -_-) Şu beleşçi sözünü kullanacağınız insanları iyi seçin bence. Sonra komik duruma düşebilirsiniz. İnsanların bir tur grubuna girmesi beleşçi olduğu anlamına gelmiyor. Ya da blog açması. Hee olanlarda var bence. Ama bu benim kişisel fikrim. Bunu da yazarım kimseden çekinmem, benim düşüncem bu. Ama herkesi aynı kefeye koyma hatasına düşmeyin. Sonra biri çıkıp size aksini gösterirse morarır kalırsınız!

Tamam, tamam sakinim ben. Nerede benim kızçelerim. Bu kızçe lafı da çok banal oldu ama aramızda konuştuklarımızı buraya dökmeyeceğim tabi ki. Daha gencim (:

Çok uzattım biliyorum artık toparlıyorum. Siz beni çok, çok iyi anladınız. Yine de şu örneği vermezsem çatlarım.

Hani kitaplarda vardır. Çok ama çok çalışan insanlar vardır. Ama bir de hep değil ama yine de çalışan insanlar vardır. Mesela tüm işi sekreteri yapar ama adam gider büyük işleri alır. Şimdi burada övgüyü hakeden sadece büyük işler yapan mıdır? Öyle düşünüyorsanız bir şey diyemem. Ama üretmeyi, aktif olmayı başka şeylerle karıştırmayın. Klas olduğunuzu düşünüp küçümsediğiniz insanların nasıl canla başla çalıştığını bilemezsiniz... Hoş o kadarını düşünür müsünüz bilemiyorum. Sadece... sadece sapla samanı ayırın. Ve yersiz laf sokma çabalarına girmeyin. 

Ha bu size ukalaca gelebilir ama ben iğneyi de çuvaldızı da kendime batıran biriyim ve yaşça da büyük olduğum bir çok kişiye öneri de bulunuyorum. (Yaşı niye soktuysam, zorum ne bilmiyorum :/)

Kaale alıp almamak size kalmış. 

Bu uzunnn yazıyı okuma zahmetine girenlere teşekkürler. 

İki tur grubu arkadaşlarımı da selamlıyorum. İyi ki sizi tanımışım. Dikkat ederim arkadaşlarımı. Çünkü her şeyi sallayın siz önce benim arkadaşlarımsınız. Ben sadece şanslıyım ki sevdiğim insanlarla sevdiğim bir şeyi yapıyorum.

Sadece kitap okuyorum!!!

(Şimdi gönül rahatlığıyla kitabıma dönebilirim. Şefikaa beni bekle gözünü seveyim yaa bitirme hemen küserim bak :D)

Küçük bir ekleme: Burada eleştirenleri eleştiriyorum evet ancak durumumu açıklıyorum. Açıklıyorum ki yanlış bildiklerinizi düzeltin. Ki buradaki eleştiriler yapıcılıktan ve gerçeklikten çok uzak. Gerçeklere dayanıyorsa eleştiri iyidir sıkıntı yok. Hala aynı düşünmeye devam ediyorsanız siz bilirsiniz. Bizim içimiz çok rahat. Hem de çok.

Sevgiler....

Pınar Şentürk