1. Gün || Jenny Lawson - Hiç Olmamış Gibi Yapalım || Yorum || Ön Okuma || Çekiliş (OGBT)

Orjinal Adı: Let's Pretend This Never Happened: 

A Mostly True Memoir

GoodReads Puanı: 3.96

Türkçe Yayın: Yabancı Yayınevi

Sayfa Sayısı: 424

Çevirmen: Boran Evren

Yorumum:

Tazecik bir blogcu olarak, Hiç Hiç Olmamış Gibi Yapalım kitabı çıktığında okumak istemiştim. Şanslıymışsız ki okumakla kalmadık, turunu da yapma fırsatını elde ettik. 

Bir blogger olan Jenny Lawson bu kitabında hayatını eğlenceli bir dille anlatmış. Küçüklüğünden başlayarak ailesinin özellikle babasının tuhaflıklarından giriş yaparak günümüze kadar olan süreçte başına gelen ilginç olayları derlemiş. Bunu da oldukça eğlenceli bir dille yapmış.

Kitabın daha giriş bölümünde yazarın oldukça tuhaf, bizim tabirimizle kendine münhasır olduğunu görüyorsunuz. Yer yer 'yok artık' dedirten marjinallikleri mevcut. Hem de oldukça. Hani gülsem mi bir kaşık suda boğsam mı dediğiniz insanlar vardır ya onlardan. Bende öyle bir izlenim bıraktı en azından.

"Sevgili Victor: Hayır, aslında bir ütü nasıl kullanılır bilmiyorum. Çünkü bizim ütümüz yok. Bunu nasıl daha önce fark etmedin?! Kurutucu bizim ütümüz Victor. Aynı zamanda bir Post-it aracılığıyla bana bağıracağına, benimle yüz yüze konuşmanı tercih ederim. Bu Post-it’ler eğitim amaçlı, kötücül bir şekilde bana doğrultulmuş müstehcen el resimleri çizmek için değil. Ayrıca, adı üstünde, işaret parmağını kullanarak işaret etmen gerekiyor. Bu, basit işaret etme adabıdır."

Zaten çocukluğundan bahsederken ailecek nasıl ilginç olduklarını görüyorsunuz. Hayvanların içinde büyüyen Jenny, ilerleyen yıllarda kendi yaptıklarıyla da oldukça ilginç bir kitap çıkarmış ortaya. Bir dakika hayvanlar derken bildiklerinizden bahsetmiyorum.

"Rakunlar yeterince büyüdüğünde, ev hayvanımız olarak tuttuğumuz biri dışında hepsini ormana geri bıraktık. Adı Rambo’ydu ve lavabonun musluğunu açıp, sanki kişisel nehriymiş gibi içinde durmadan rastgele şeyler yıkamayı alışkanlık haline getirmişti. Çamaşır deterjanımı ve hassas çamaşırlarımı çitilemesi için lavabonun kenarına bırakmayı akıl edebilmiş olmayı dilerdim. Ne var ki evcil rakununuzu minnacık bir hizmetçiye dönüştürmeyi iş işten geçmeden akıl edemiyorsunuz."

Okurken en çok eğlendiğim kısımlar kocası Victor ile olan kısımlardı. Maalesef umduğum kadar çok bölümde yer almadığı için beğenmediğim yerlerde hatrı sayılır kadar vardı. Özellikle post-it'ler aracılığıyla konuştukları bölüm çok komikti. Victor için düşünebildiğim tek şey var: #DirenVictor :P

"VICTOR: Başka birileriyle çıkmaya başlayabilmem için ne kadar kayıp kalman lazım?"

Lawson'un blogunu da ziyaret ettim. Hoş yabancı dilim yok ama blogu incelemek ve Türkiye kapağını da yayınladığını farketmek hoştu. Gerçi yorumlardan anladıklarımla biraz moralim bozuldu ama dediğim gibi yabancı dilim yok ve oradakilerin yaptığı gibi "Translate" programı ile çevirip kimseye laf atmak istemem. İncelemek isteyenler için linki: 

(Bir zahmet bana da bir iki yazı çevirin ya ellerinizden öperim, çok merak ettim :D) 

 Tavsiye etme huyum pek yoktur. Yine geleneği bozmayacağım. Çünkü herkesin seveceği bir kitap olduğunu sanmıyorum. Ama sevenler de iyi sever bence. Güldüren kısımları var. (neye güldüğünüze göre değişir ama.) Ben Jenny'den pek hoşlanmadığım için sanırım tam emin olamadım. Değişik bir serüvendi.

Değerlendirmeme gelirsek:

2.5 / 3 -  Nötrüm, okusan da olur okumasan da...

Ön Okuma

Çekiliş

a Rafflecopter giveaway





Kendime Not: 20 puan: Türü kurgu olmayan bir kitap okuyanlara.