RKBT 4. Gün || Denise Hamilton "Hasar Kontrol" || Alıntılar

Adderall'ın mucizelerini bana bilgisayarcı bir müşterimiz öğretmişti. Öğleden sonra başlayan toplantımız gece yarısını devirince bana bir hap uzatmıştı. İtiraf etmem gerekir ki bir "zeka hapı" karşı koyamayacağım bir şeydi. Birkaç saatliğine bile olsa, kim daha zeki olmak istemez?

Herkes hata yapar ve insanların çoğu ikinci bir şansı hak eder. Bu Amerikan yoludur. Ve hayatta erken yaşta öğrendiğim bir şey varsa, o da pisliği temizlemekti.

Lisedeyken bu ev benim için bir sığınak olmuştu. Fakat bu gece bu tanıdık yeryüzü parçası kasvetli bir ışığa bürünmüştü. Ben bir aile dostu mu, yardımına başvurulan bir profesyonel mi, bir casus mu, yoksa hepsinin garip bir karışımı mıydım? Nasıl davranmalıydım? Kime sadık olmam gerekiyordu?

Bir rüzgar esip şöminedeki külleri dağıttı. Bir kül tanesi, sımsıkı kapanmış kirpiklerime konup artık ıslanmış olan yanaklarımdan aşağı süzüldü.İşte o zaman anladım: Ağlıyordum.

Sırlar. Hepimiz birbirimizden sır saklıyorduk. Öyle çok sır vardı ki, bunlar bizi tehdit ediyor, boğuyordu. Eninde sonunda unutup yanlış kişiye yanlış şeyi söyleyecektim ve her şey kağıttan bir bina gibi tepeme çökecekti.