Okuduğum yorumlarda bir süredir dikkatimi çeken bir şey var. Okuyucular, kitapta gördüğü olumsuz yanlara değindiğinde, hemen kitabın kurgu olduğuna dair bir savunmaya geçilmesi.
Tamam o zaman, madem ki okurken kendimizi kısıtlıyoruz ben de sizin için bir liste yaptım.
1- Komik, esprili bir kitapta kesinlikle gülmüyorsunuz,
2- Dramatik bir kitap okuduğunuzda ağlamıyorsunuz,
3- Erkek ya da kadın karaktere hayran hatta aşık olmuyorsunuz,
4- Korku kitabında gerilmiyor, polisiye de heyecanlanmıyorsunuz.
Bu liste uzar gider. Madem ki bize ters gelen bir durum olduğunda, sırf kitap/kurgu diye kızamıyorsak siz de herhangi bir duygu reaksiyonu gösteremezsiniz. Sonuçta; o espri gerçekten yapılmadı, o çocuk gerçekten yaşamıyor, insanlar uzayda yaşamaya başlamadı, o kızla çocuk gerçekten ayrılmadı çünkü gerçekte öyle bir çift yok, o kadın gerçekten kanser olmadı... Bunun gibi sayabileceğim milyonlarca durum aslında yaşanmadı. Ee o zaman siz neden; gülüyor, ağlıyor, heyecanlanıyor, üzülüyorsunuz.
Durum hiç de savunduğunuz gibi değilmiş dimi? Sizin yukarıdaki duyguları sergilemeniz kadar hakkım var kötü bir olay okuduğumda küfretmeye, üzülmeye, kızmaya. Eğer ki ben benzer reaksiyonlar gösterdiğimde o kitap bir kurgu diyerek tepki alıyorsam, siz de aynı tepkileri alırsınız.
Sizi bilemem ama kendi adıma diyebilirim ki ben robot değilim. Mükemmel bir erkek karakter okuduğumda kalbim pır pır ediyorsa tam tersini okuduğumda aynı şekilde buz keser. O kitap ne kadar kurgu olursa olsun kötü bir şey okuduğumda o an ne hissetmem gerekir onu hissederim, kendimi kısıtlayamam.
Evet, bir tecavüz sahnesi okuduğumda günlerce etkisinden çıkamıyorum. Evet, mutlu bir sahne okuduğumda yüzümde aptal bir gülümse ile dolaşıyorum. Hatta kitap okuduğum çoğu kez 'sen niye gülüyorsun' tepkileri alıyorum. Çünkü ben insanım; duygularımı bir kısımda özgürce yaşarken, diğer kısımda -sırf kurgu diye- kısıtlayamıyorum.
İnsanların ne okuyacağına karışmaları bitti, ne hissedeceğine karışma evresi geldi galiba. Benim gibi hissede hissede okuyanlar için hem yersiz hem de boş bir gerekçe oluyor. Benden söylemesi...
Ne kadar güzel yazmışsın Pınar abla ^^
YanıtlaSilBu olay son günlerde epeyce arttı. Bir kitap vardı malum biliyorsun, onunla mı arttı desem o mu patlattı noktayı desem, ne desem bilemedim. :D
Bence ana fikir kimse kimsenin okuduğu kitaba yorum yapamaz ve kitabı okurken hissettiği duygulara da laf atamaz. Yani sonuçta biz kitapları onlar için okumuyoruz, kendimiz için okuyoruz. Hatta bazılarımız bu dünyadan kaçıp o dünyalara gitmek için okuyor. Nasıl bir dünya olduğunun da bir önemi yok bence.
Cidden çok güzel yazmışsın ve çok haklısın. :3
Teşekkür ederim (:
SilHep böyle bir savunma vardı ama tepkisi çok olan o kitap olduğundan, bence de onunla patlak verdi. İşine gelmeyen hemen kurgu bu lafının arkasına sığınır oldu. Dediğin gibi biz o dünyalara kaçmak istiyoruz, her şey güzel giderken ne güzel diyip kötü bir olay da ama bu kurgu diyerek göz ardı edemeyiz. Sevenlerin sevmeye hakkı var ama sevmeyenlerin yok çünkü o bir kurgu. Ne kadar saçma bir durum.
Sonunda. Sonunda şu olaya değinen birisi! Yazıyı okuyana kadar bu kadar içerlediğimin farkında bile değildim. Özellikle Gözlerindeki Canavar kitabından sonra, beğenmeyenlerin üstüne öyle bi gelindi ki! Direk olarak öne sürülen savunma da buydu ''Kurgu bu!''. Neyse, teşekkür ederim böyle bir yazı yazdığın için. *-*
YanıtlaSilBen teşekkür ederim. Aynı fikirleri paylaştığım insanları görmek çok sevindirici. Bazen buna takılan sadece 2-3 kişi miyiz diye düşünüyordum. Ama değilmişim.
SilAfedersin sanki salakmışız gibi kurgu bu demeleri cidden saçma olmaya başladı. Seversen sorun yok, sanki o gerçek bir insanmış gibi arada aşk ilanı bile yapabilirsin ama işte kötü oldu mu beğenmedin mi yok o kurgu. Sağolun cidden bilmiyorduk yani! değil mi?
Ohhh eline sağlık. Ya ben seviyorum kitabı okurken hissetmeyi. Hakan Günday`ın Az kitabının etkisinden bir yıl çıkamadım. Pucca okuyorum diye suratlarını ekşittiler ama ben okurken çok güldüm.
YanıtlaSilSırf diğerleri sevmek zorunda diye sevmem yada sevememem gerekiyormuş gibi davrananlarda var ben onlara hiç anlam veremiyorum
Teşekkürler. Keşke insanlar onlar sevdi diye sevmek zorunda olmadığımızı bir anlayabilse.
SilBen de çok etkileniyorum. Kitap okurken duygularımı bir sandığa kapatamıyorum ama sanırım bunları söyleyenler yapabiliyor.
Kesinlikle güzel bir konuya değindin. Yeni bir baskı tipi türedi son zamanlarda. Okur baskısı. Hani zevkler ve renkler tartışılmazdı, kişiye özeldi. Ben severim sen sevmezsin ya da tam tersi olur. İşte burada karşılıklı saygı duymak yerine okur baskısı öne çıkmaya başladı. Bu durumun arka planına da bakmak lazım. O zaman bu tavrın nerden kaynaklandığı anlaşılacaktır.
YanıtlaSilÇok haklısın. Arka plana bakmak daha önemli. O zaman görülüyor zaten bunun sebepleri.
SilTebrik ediyorum. Mükemmel bir yazı gerçekten. Sanki içimi okumuşsun.
YanıtlaSilTeşekkür ederim.
SilOkur okumaz aklıma ilk gelen cümleyi yazmak istiyorum. 'Pınar seni ayakta alkışlıyorum.' Neden herkes tek tip üniforma insan istiyor anlamış değilim. Herkes her kitaptan haz etmez. Herkes her kitaptan aynı zevki almaz. Herkes her kitaptan aynı şekilde etkilenmez. Ama bir şekilde etkilenir. Dediğin gibi duygu yoksa, etkilemiyorsa o kitap zaten okunmaz. Kitabı okuyanlar tabiki bunların kurgu olduğunun farkında. Ama ne yazık ki onlarla aynı şeyleri hissedemiyorsak ve beğenmiyorsak bu bize kurgu olduğunun idraki içinde olmadığımız anlamına da gelmez.
YanıtlaSilTeşekkür ederim. Yorumlarınızı okuduktan sonra iyi ki bu yazıyı yazmışım dedim. Bu durumdan aynı şekilde rahatsız bir çok okur olduğunu görmek içimi rahatlattı. Sokmaya çalıştıkları o kalıba gerçek okuyucu girmez ama buna da inanıyorum. Dediğin gibi hissedemiyorsam o kitapta sorun vardır zaten okuyamazsın. Ne kadar kurgu desem de illa hissetmemiz lazım.
Sil